Pożegnanie z wyspą i powrót do domu

Gdy po wszystkim trafiliśmy na terminal, do lotu zostało nam jakieś 30 minut, więc boarding powinien się zaraz zaczynać. Otóż nie! Jak już wspominałem wcześniej, Bahamczycy nigdzie się nie spieszą i tym razem to naprawdę odczuliśmy. Mimo tego, że na stanowisku była osoba odpowiedzialna za boarding, wcale nie wyglądała jakby chciała go zrobić. Zbliżała się godzina 12, a my dalej siedzieliśmy przed bramką nie do końca wiedząc o co chodzi. W pewnym momencie zaczęliśmy się nawet zastanawiać, czy jesteśmy w dobrym miejscu. O godzinie 12.20 w końcu wpuszczono nas do samolotu, którego status był wciąż ON TIME. Mając z tyłu głowy normy europejskie i fakt, że wszystko chodzi jak w szwajcarskim zegarku, byliśmy mocno zaskoczeni, ale też zaniepokojeni, bo na przesiadkę w Miami mieliśmy tylko 4 godziny.

Po przylocie do Miami okazało się, że nasz lot jest opóźniony, więc na spokojnie zjedliśmy obiad, czyli prawdziwego amerykańskiego McDonalda, który różni się od naszego polskiego i jeśli mam być szczery, to szału nie było, a o pysznej kawie, takiej jak u nas, trzeba było zapomnieć. Zdecydowaliśmy się więc na kawę ze słynnego Starbucksa, a jako że przez cały tydzień kofeiny za dużo nie mieliśmy, to tak nas kopnęło, że ze snem w samolocie musieliśmy się pożegnać. Po kolejnych 11 godzinach w samolocie i 1 godzinie w samochodzie nasza podróż dobiegła końca. Był to niezwykły czas spędzony za oceanem. Doznaliśmy nowych rzeczy, zanurkowaliśmy z rekinami, poznaliśmy inną kulturę i posmakowaliśmy innej kuchni.

Prawdą jest, że podróże kształcą, bo z każdego miejsca człowiek wynosi nowe doświadczenia i uczy się czegoś nowego. Lepiej pojechać raz w miejsce, o którym się słyszało, niż ciągle tylko o nim mówić. Spełniajcie swoje marzenia i uczcie się od innych. Czasami nie warto się martwić, spieszyć i stresować. Ważne jest, aby cieszyć się życiem i zawsze dążyć do wyznaczonych celów. Keep moving, guys!